Peter Conradi/ The Times
Giorgia Meloni u betua dje si kryeministrja e parë femër e Italisë në krye të qeverisë më të djathtë të vendit që nga Lufta e Dytë Botërore.
45-vjeçarja e zjarrtë, e cila filloi karrierën e saj politike në një parti të krijuar nga trashëgimtarët e tyre të Benito Musolinit, ishte gruaja e parë që shpalli besnikërinë e saj ndaj republikës dhe kushtetutës italiane, gjatë një ceremonie në Pallatin e praruar Quirinale të Romës. Ajo u pasua nga 24 anëtarët e qeverisë së saj – shumica dërrmuese e tyre meshkuj dhe të paktën një dekadë më tw vjetër se ajo.
Partia “Vëllezërit e Italisë” së Melonit ishte fituesja e qartë e zgjedhjeve të 25 shtatorit me 26 për qind të votave, pas një fushate të përqendruar te “Zoti, atdheu, familja”. Sondazhet sugjerojnë se popullariteti i saj është rritur më tej gjatë negociatave shpesh të ashpra për të formuar një administratë me Forza Italy, partinë e Silvio Berlusconit, 86 vjeç, ish-kryeministrit dhe Lidhjen, të udhëhequr nga Matteo Salvini, 49 vjeç.
Ursula von der Leyen, presidentja e qendrës së djathtë e Komisionit Evropian dhe jo një shpirt binjak i natyrshëm ideologjik, tha se ajo “pret me padurim një bashkëpunim konstruktiv me qeverinë e re për sfidat me të cilat përballemi së bashku”.
Megjithatë, Meloni, përvoja e të cilws në qeveri ishte e kufizuar në një mandat tre-vjeçar si ministre e Rinisë nën drejtimin e Berluskonit më shumë se një dekadë më parë, përballet me sfida serioze brenda dhe jashtë vendit. Inflacioni po shkon drejt 10 për qind, ndërkohë që industritë përpunuese, ende një pjesë kyçe e ekonomisë italiane, janë goditur rëndë nga rritja e kostos së gazit dhe energjisë elektrike.
Edhe pse ajo është zotuar të vazhdojë mbështetjen e Italisë për Ukrainën në luftën e saj kundër Rusisë, Meloni gjithashtu mund të luftojë për të ruajtur mbështetjen e partnerëve të saj të koalicionit dhe të italianëve në tërësi, mes shenjave të rritjes së lodhjes nga lufta.
Në një regjistrim të jashtëzakonshëm që u shfaq javën e kaluar, Berluskoni u dëgjua duke fajësuar Ukrainën për pushtimin rus dhe duke u mburrur se kishte festuar ditëlindjen e tij duke shkëmbyer dhurata me vodka me Vladimir Putinin, me të cilin u bë mik i ngushtë kur ishte kryeministër.
Nuk është vetëm Rusia ajo që është objekt i mosmarrëveshjeve të mundshme. Dikur figura dominuese në të djathtën politike, Berlusconi, partia e të cilit fitoi vetëm 8 për qind të votave, duket i pakënaqur duke u eklipsuar nga një grua katër dekada më e vogël se ai. Javën e kaluar ai u pa duke mbajtur një shënim të shkruar me dorë që e përshkruante atë si “dominuese, arrogante dhe ofenduese”.
Ndryshe nga Salvini, i cili do të shërbejë si një nga zëvendëskryeministrat e Melonit, ish-manjati i medias nuk i është bashkuar qeverisë, duke e lënë të lirë të komplotojë nga prapaskenat.
“Berlusconi ka qenë gjithmonë i paparashikueshëm, por ai do të jetë edhe më shumë tani ai do të jetë nën hijen e Melonit,” tha Valerio Alfonso Bruno, një bashkëpunëtor i lartë në Qendrën për Analizën e së Djathtës Radikale. “Me ata aleatë, do të jetë shumë e ndërlikuar për të. Një ditë do të jetë Berlusconi, të nesërmen do të jetë Salvini”.
Megjithatë, edhe nëse qeveria që duket se nuk ka gjasa të zgjasë mandatin e saj të plotë, ai parashikon se do të shërbejë të paktën gjashtë muaj. “Ata nuk duan të bëjnë vetëvrasje,” tha Bruno.
Me paratë që janë shtrënguar, ndryshimi më i madh në krahasim me qeverinë e mëparshme teknokrate, të kryesuar nga Mario Draghi, ish-kreu i Bankës Qendrore Evropiane, do të jetë ndryshimi i toneve.
Kjo tashmë është reflektuar në riemërtimin e portofoleve ministrore: ministria e zhvillimit ekonomik riemërohet ministria e sipërmarrjeve dhe e prodhuar në Itali, ndërsa titulli i ish-ministrisë së mundësive të barabarta do të zgjerohet duke përfshirë referenca për “familjen” dhe “lindshmërinë”.
Ministrja që drejton atë, Eugenia Roccella, një anëtare e “Brothers of Italy”, deklaroi gjatë fushatës zgjedhore se “aborti nuk është një e drejtë”, por “ana e errët e amësisë”.
Politikat e Melonit ndaj Evropës gjithashtu do të vëzhgohen nga afër. Dikur një avokate e largimit të Italisë nga euro, ajo ishte më pak armiqësore ndaj BE-së gjatë fushatës zgjedhore dhe do të jetë e kujdesshme të mos shqetësojë tregjet financiare, nga frika e rritjes së kostove të huamarrjes së qeverisë.
As nuk do të dëshirojë të rrezikojë 200 miliardë euro që Italia ka filluar të marrë sipas planit të rimëkëmbjes së Covid-19 të BE-së, pavarësisht se ka lënë të kuptohet se dëshiron të bëjë disa ndryshime në kushte. “Meloni sigurisht që do të jetë një evropiane e mirë kur bëhet fjalë për paratë,” tha Jacob Kirkegaard, një bashkëpunëtor i lartë në fondin gjerman Marshall në Bruksel.
Meloni mund të jetë gjithashtu mbështetëse e Hungarisë dhe Polonisë, qeveritë e të cilave janë përfshirë në një betejë me Komisionin Evropian për atë që Brukseli e quan shpërfillje të shtetit të së drejtës. Orban ka qenë prej kohësh një aleat i ngushtë politik.
