Ishte viti 2012, në një shkollë të mesme në Porto, kur një djalë 15-vjeçar me ëndrra të mëdha në futboll njohu një vajzë që pa zhurmë do t’i ndryshonte jetën. Diogo dhe Rute nisën si miq, por ajo miqësi e thjeshtë u kthye në një lidhje të thellë, të pazëvendësueshme një histori dashurie që u rrit bashkë me ta.
Në çdo hap të rrugëtimit të tij nga Porto, te Paços de Ferreira, te Wolverhampton, e deri në majat me Liverpool-in Rute ishte gjithmonë aty. Jo në tribunat me reflektorë, por në prapaskenë, duke e mbështetur në heshtje, me dashuri, përkushtim dhe durim. Në çdo plagë, çdo triumf, çdo natë me presion, ajo ishte shtylla e tij.
Në vitin 2017 lanë pas gjithçka dhe u shpërngulën në Angli, së bashku. Diogo e përmendte shpesh Ruten si forcën që e mbante me këmbë në tokë, njeriun që e bënte gjithçka të thjeshtë, edhe kur bota rrotullohej me shpejtësi. Ata nuk kishin nevojë për dritat e kamerave mjaftonin buzëqeshjet e njëri-tjetrit.
Për më shumë se 13 vite, ndërtuan një jetë të heshtur, por plot dritë: dy djem të vegjël, Dinis dhe Duarte, dhe një vajzë e lindur në nëntor 2024. Miqtë shprehen se ishin të përkushtuar jo pas famës, por pas njëri-tjetrit.
Më 22 qershor 2025, kur dashuria e tyre mori formën e betimit të përjetshëm, Diogo e përshkroi ditën e dasmës si “një ditë që nuk do ta harronte kurrë”. Dhe vetëm pak orë para tragjedisë së 3 korrikut, Rute ndau me botën një video nga ai moment dy zemra që rrezatonin dashuri, duke vallëzuar, duke qeshur, të paprekur nga gjithçka tjetër.
Tani, ajo video është një kujtim i shenjtë për Rute pasi 3 korriku i mori asaj një nga njerëzit më të shenjtë të jetës së saj .
Ata ishin më shumë se një çift ishin shpirtëra binjakë që u rritën bashkë, e dashuruan njëri-tjetrin pa kushte, e ndërtuan jetën që donin, larg botës, por të mbushur me gjithçka që kishte vërtet rëndësi.
Dashuria e tyre nuk u shua. Ajo do të jetojë në sytë e fëmijëve të tyre, në kujtimet e atyre që patën fatin t’i njohin, në çdo frymë të historisë që lanë pas.
