Data 14 tetor 2014. Në stadiumin “Partizani” në Beograd, luante Shqipëria, ekipi jonë kombëtar. E veçanta dhe absùrdja në këtë ndeshje ishte që ne nuk përbàlleshim vetëm me Serbinë në fushë por dhe me një tifozeri pre 32.000 serbësh të mbùshur me ínat, urréjtje dhe mlléf e cila në sinkron thérriste kore rracíste që kur lojtarët tonë hynë në fushë gjer sa takimi i ndërpré në minutën 42 nga arbitri anglez Martin Atkinson. Ndeshja luhej për kualifikueset e Europianit Francë 2016.
Siç ishte paralàjmëruar, ndeshja kishte ngàrkesë të madhe emocíonale e cila e tejkaloi ndeshjen e futbollit. Në tokën serbe do të luanin dhe futbollistë kosovar, pjesë e rëndësishme e skuadrës tonë. Ato ishin shumë të emocínuar dhe kishin detyrimin për të zhvilluar një ndeshje dinjitoze përbàllë serbëve.
Tensioni vazhdoi që në çastin e fillimit të takimit kur po këndohej himni kombëtar shqiptar. Të gjithë tifozët e pranishëm në stadium vérshéllyen duke hédhur kòre racíste pafund në stadiumin e tejmbùshur të Beogradit. Dukej qartë që e gjitha ajo çfarë po ndodhte atë mbrëmje vetëm futboll nuk ishte.
Pikërisht mbasi futbollistët tonë po përjétonin màkthin gjatë 42 minuta lojë, gjersa prítej të mbíronte pjesa e parë fundit të pjesës së parë, mbí kokat e 30 mijë tifozëve serb në qiellin e Beogradit fluturoi droni i cili na bëri krenar të gjithë shqiptarët kudo ndodhen në trojet tona dhe në diasporë.
Në dron valëvítej një flamur me hartën e Shqipërisë etnike dhe në të shkruhej fjala “Autochtonous”. Ajo çfarë i shtoi bukurinë flamurit ishin dhe dy figurat emblematike të historisë së kombit tonë, Ismail Qemali e Isa Boletini.
Veprimi i cili na bëri të përlòtemi dhe na ngríti zemrat péshë ishte momenti që lojtarët shqiptarë e mbrojtën flamurin me trupin e tyre dhe qëndruan të bashkuar për të përbàlluar situatën e rrezíkshme që u krijua.
Ato u kònfròntuan me tifozët serbë të cilët hynë në fushë dhe për të godítur futbollistët tonë. Një rast ndodhi kur një ultràs serb godíti tinézisht me stol kokës sulmuesin Bekim Balaj dhe në momente kapiteni legjendar Lorik Cana kërcen dhe e gòdet atë me rrébesh grùshtesh midis Beogradit. Një veprim trímëríe që ka ngélur në memorien e gjithë shqiptarëve edhe sot e kësaj dite dhe do mbésë gjithë jetën.
Ndeshja do të shkonte deri në gjykàtën e arbitrazhit sportiv duke kaluar gjithë hàllkat e drejtësisë së UEFA-s. Pavàrësisht me pròblemet që shkoi procesi, Shqipëria arriti ti fitonte tre pikët duke fituar ndeshjen në tavolinë me rezultatin 0-3.
Fitoria iu dedíkua në mënyrë specíale njeriut që inícioni dhe ngríti dronin mbi Beograd. Ai ishte Ismail Morina, shqiptari trím i cili bëri një veprim që vështírë të ímagjínohej.
Ai ndërtoi dronin , e mbàrti atë gjer në kryeqytetin serb dhe e ngríti atë duke e komànduar prej vendit u ajo po qëndronte. Prandaj vlen të përmendet që merítë për kualifikimin historik të Shqipërisë në një eveniment të rëndësishëm siç ishte Europiani Francë 2016.
Sot kanë kaluar gjashtë vjet nga ngjàrja e cila e cila ka hyrë në ngjàrjet e rëndësishme të vendit tonë. Aùtori dhe njeriu “i dronit” Ballist Morina aktualisht ndodhet i lirë por më parë kaloi momente të vështíra në bùrgjet e Kroacisë sepse Serbia i kërkonte ekstrùdimin e tij drejt vendit të tyre me preténdimét dhe akùzat absùrde të nxítjes së urréjtjes etníke dhe fetare.
Shteti shqiptar nuk duhet të rrijë indiferent ndaj këtij heroi, por duhet ta nderojë atë, sepse ai poi peshë miliona shqiptarë anëmbanë botës natën e 14 Tetorit 2015.
Sot pas 6 viteve nga ngjarja që bëri krenar gjithë shqiptarët kudo janë , protagonisti “jashtë fushe” “Ballisti”, ka zgjedhur të rréfejë momentin dhe të sqarojë gjithë kéqkuptimet dhe aludímet që bëri shteti serb në lídhje me ngjàrje.
Morina foli për “Nedeljnik” ku ai ndér të tjera théksoi se është krenar për gjéstin dhe veprimin e bërë në Beograd sepse ai shpàlosi historinë e vërtetë.
“Ata thonë se kam fýer flamurin e tyre. Besimin e tyre. Nuk e bëra këtë. Unë thjesht po tregoja histori. Flamujt tanë”.
” Më vjen keq për një gjë, se u ngjita në kishë. Nëse besimtarët serbë janë fyer për këtë, më vjen keq. Për të tjerat? Ndihem krenar. Ishte ideja ime. Dhe aftësia ime. Dhe çmenduria ime. Por, gjithçka ishte e imja”.
