
Prindërit në Tiranë nuk mundën të regjistrojnë fëmijët pasi platforma “e-femije.tirana.al” ra për ditë të tëra pa asnjë sqarim zyrtar.
Platforma digjitale “e-femije.tirana.al”, e krijuar për të lehtësuar regjistrimin e fëmijëve në çerdhet dhe kopshtet publike të Tiranës, rezultoi një tjetër zhgënjim për qytetarët. Më 22 qershor, kur përfundoi afati zyrtar për regjistrimet, dhjetëra prindër mbetën pa mundësi regjistrimi, pasi sistemi nuk funksionoi për disa ditë me radhë.
Në vend që Bashkia e Tiranës të reagonte me zgjidhje dhe njoftime për qytetarët, reagimi i saj ishte heshtja totale. Kryebashkiakja në detyrë, Anuela Ristani, dhe drejtuesja e çerdheve, Zhaneta Beqiri, nuk dhanë asnjë shpjegim për defektin teknik që la pa akses shumë familje në nevojë.
Në rrjetet sociale dhe portalet mediatike u shumuan denoncimet, por asnjë sqarim nuk u ofrua për publikun. Afati për regjistrimin nuk u shty, ndonëse platforma digjitale ishte jashtë funksionit për ditë të tëra. Një situatë që i ka vënë në vështirësi qindra prindër të Tiranës.
Tirana që promovohet si “qyteti digjital” ka rënë në testin e parë real të përballjes me shërbimet digjitale të nevojshme. Prindërit u ndjenë të braktisur dhe të përjashtuar nga një proces që duhet të ishte i thjeshtë, transparent dhe i barabartë për të gjithë.
Skandali thellohet edhe më tej kur zbulohet se për këtë platformë, Bashkia e Tiranës ka shpenzuar plot 210 milionë lekë nga fondet publike. Dhe ironikisht, një tjetër tender me vlerë 1.7 milionë euro është në prag për “sigurinë kibernetike” të së njëjtës platformë që nuk punon.
Imazh: Tenderi
Kompania që ka përfituar nga këto fonde është KREATX. Burime mediatike e lidhin këtë kompani me vëllain e Damian Gjiknurit, një emër i njohur në listën e njerëzve me ndikim në sistemin klientelist të tenderëve publikë.
Sipas Thesarit të Shtetit, Bashkia Tiranë ka kryer dy pagesa të veçanta për këtë platformë. Një pagesë prej 240 mijë lekësh dhe një tjetër me vlerë të madhe prej mbi 21 milionë lekësh, të destinuara për funksionimin e sistemit online të regjistrimit.
Nëse një sistem që nuk funksionon i ka kushtuar qytetit 210 milionë lekë, lind pyetja e drejtpërdrejtë: ku shkojnë në të vërtetë paratë e taksapaguesve shqiptarë?
Kjo situatë është më shumë se një dështim teknik. Është një shembull flagrant i keqmenaxhimit dhe abuzimit me fondet publike. Në një vend ku paratë publike duhet të përdoren me përgjegjësi, ky është një precedent i rrezikshëm dhe zhgënjyes.
Për qytetarët, veçanërisht për prindërit që kërkonin të siguronin një vend në çerdhe për fëmijët e tyre, kjo nuk ishte një “sfidë teknologjike”. Ishte një padrejtësi reale që u kushtoi aksesin në arsim të hershëm dhe ndjenjën e përfshirjes në shërbimet publike.
Nga një sistem që duhej të ishte shembull efikasiteti, Tirana digjitale u kthye në një krizë skandaloze. Dhe ndërsa qytetarët presin përgjegjësi, zyrtarët publikë heshtin dhe tenderët vijojnë.
Të shpenzosh miliona për një platformë që dështon në momentin më kritik nuk është vetëm paaftësi – është tallje me qytetarët. Në këtë histori, viktima të para janë fëmijët, ndërsa fituesit mbeten të zakonshmit: klientët e lidhur me pushtetin.
Në vend të reflektimit dhe përmirësimit të sistemit, Bashkia e Tiranës duket se po zgjat më tej këtë zinxhir skandalesh me tenderë të rinj. Shqipëria digjitale, në këtë rast, është vetëm një fasadë e shtrenjtë.