Ramos është telefonuar nga trajneri i ri i kombëtares, i cili i ka bërë me dije se nuk e llogarit fare si pjesë të Kombëtares së Spanjës.
Fundi i një epoke të bukur dhe vështirë njëkohësisht për Sergio Ramos erdhi. Mbrojtësi 36-vjeçar i Paris Saint-Germain i ka dhënë sot lamtumirën Kombëtares Spanjolle, pas një karriere të shquar në nivel ndërkombëtar, e cila përfshinte 180 paraqitje, një Botëror (2010) dhe dy Euro (2008, 2012).
Futbollisti me shumë eksperiencë, në deklaratën që ka publikuar në llogaritë e tij në rrjetet sociale, ka theksuar se “do të vazhdoj të festoj për vendin tim nga shtëpia ime, me privilegjin e një njeriu që ka mundur të përfaqësojë atdheun e tij me krenari në 180 ndeshje”.
Njëkohësisht, Ramos falënderoi nga zemra “të gjithë ju që keni besuar gjithmonë tek unë”, ndërsa shigjetoi edhe trajnerin e ri, Luis de la Fuente, i cili ia bëri të qartë se ai nuk e llogarit në planet për Kombëtaren e re të Spanjës.
Deklarata e plotë:
“Ka ardhur koha. Koha për t’i thënë lamtumirë Kombëtares së Spanjës. Mëngjesin e sotëm mora një telefonatë nga trajneri aktual që më njoftoi se nuk jam dhe nuk do të jem në planet e tij pavarësisht se si do të performoj apo çfarë bëj në karrierën time.
Me zemër të rënduar, është fundi i një rruge që shpresoja se do të vazhdonte më tej dhe që do të përfundonte me një shije më të mirë, në të njëjtin nivel me të gjithë suksesin që arritëm me La Roja. Sinqerisht besoj se ky rrugëtim e meritonte të mbyllej me zgjedhjen time ose sepse paraqitjet e mia nuk ishin në një nivel të denjë për kombëtaren tonë. Jo për shkak të moshës apo arsyeve të tjera që edhe pse nuk i kam dëgjuar drejtpërdrejt, sigurisht që i kam ndjerë.
Sepse mosha në vetvete nuk është virtyt apo e metë. Është thjesht një numër që nuk lidhet domosdoshmërisht me performancën apo aftësinë. I admiroj dhe i kam zili lojtarët si Modric, Messi dhe Pepe. Është thelbi i traditës, vlerave, meritokracisë dhe drejtësisë në futboll.
Fatkeqësisht, nuk do të jetë kështu për mua sepse futbolli nuk është gjithmonë i drejtë dhe futbolli nuk është kurrë vetëm futboll. Kjo është diçka që duhet ta pranoj, megjithëse me këtë trishtim e ndaj me ju, por edhe me kokën lart, dhe faleminderit për gjithë këto vite dhe për mbështetjen tuaj.
Unë largohem me kujtime të paharrueshme, të gjithë titujt për të cilët luftuam dhe festuam së bashku dhe krenarinë e pamasë që ndjej si reprezentuesi spanjoll më i pasur i të gjitha kohërave. Kjo distinktiv, kjo fanellë dhe këta tifozë, të gjithë ju, më kanë bërë të lumtur.
Unë do të vazhdoj të mbështes vendin tim me pasionin e dikujt me fat që ta përfaqësojë me krenari 180 herë. Faleminderit nga thellësia e zemrës për të gjithë ju që besuat tek unë!”
