Në një treg ku shpesh mendon se i ke parë të gjitha, artisti italian Salvatore Garau ka arritur të shesë… asgjë. Po, pikërisht një skulpturë të padukshme të titulluar “Io Sono” (“Unë Jam”), e cila u shit për më shumë se 18,000 dollarë nëpërmjet shtëpisë së ankandeve Art-Rite.
Çfarë mori blerësi për këtë shumë? Një certifikatë autenticiteti. Asnjë kuti. Asnjë bazament. Asnjë formë fizike. Sepse, sipas Garaut, skulptura nuk është thjesht bosh — ajo ekziston si “ajër dhe shpirt” brenda një hapësire imagjinare prej 1.5 me 1.5 metra. Aty, në atë boshllëk të përkufizuar, zhvillohet gjithë thelbi artistik i veprës.
“Nuk e sheh, por ekziston,” tha Garau, duke e përshkruar veprën si një reflektim konceptual mbi energjinë, praninë dhe fuqinë e imagjinatës.
Kjo nuk është aventura e parë e Garaut në botën e artit të padukshëm. Ai më herët ka prezantuar edhe punime si “Buda në Meditim” dhe “Afërdita Qan” gjithashtu të paprekshme, të padukshme dhe të pasura me shpirt, nëse i beson artistit.
Ndërkohë që publiku vazhdon të debatojë nëse kjo është gjenialitet apo një mashtrim elegant me stampën e konceptualizmit, një gjë është e sigurt: artisti italian ia ka dalë të shesë diçka që askush nuk e sheh, por dikush e beson.
