
Gjysma e bullgarëve nuk e mbështesin përdorimin e Euros, duke paralajmëruar rritje çmimesh dhe humbje të kontrollit monetar
Ndërsa Bullgaria përgatitet të adoptojë Euron si monedhë zyrtare, një pjesë e madhe e popullsisë po e kundërshton këtë hap. Qeveria e paraqet hyrjen në Eurozonë si një mundësi për zhvillim dhe stabilitet ekonomik, por frika për rritje çmimesh dhe humbje të sovranitetit monetar ka ndezur reagime të forta publike.
Protesta janë regjistruar në disa qytete, ku qytetarët shprehen të shqetësuar se ky tranzicion mund të çojë në abuzime të tregtarëve me çmimet. Ekonomisti Valentin Tataru thotë se shqetësimi kryesor lidhet me koston e jetesës, sidomos në zonat më të varfra, ku çdo rritje çmimi ndikon ndjeshëm.
Megjithatë, Tataru thekson se fakti që Leva është e lidhur me Euron përmes një kursi të fiksuar, do të zbusë ndjeshëm efektet inflacioniste. Nga ana tjetër, shumë qytetarë ndihen të lënë jashtë diskutimeve dhe vendimmarrjes për këtë çështje delikate.
Një tjetër pikë kritike është ndjenja e humbjes së kontrollit kombëtar. Leva shihet si simbol i pavarësisë monetare dhe çdo ndryshim perceptohet si dorëzim i një pjese të sovranitetit. Këshilltari politik Andrius Tursa paralajmëron se dorëzimi i politikave monetare tek Banka Qendrore Europiane mund të krijojë tensione të reja në skenën politike.
Megjithatë, ekspertët theksojnë se përfitimet janë të prekshme. Ekonomistja Jasmine Gröschel vë në dukje se normat më të ulëta të interesit, rritja e investimeve të huaja dhe stabiliteti financiar janë avantazhe të drejtpërdrejta për Bullgarinë. Ajo shton se ky hap do të forcojë pozitën e vendit brenda BE-së.
Euroja mund të lehtësojë tregtinë dhe turizmin, veçanërisht duke pasur parasysh se BE-ja është partneri kryesor tregtar i Bullgarisë. Tursa thekson se heqja e barrierave të këmbimeve valutore do të përmirësojë ndjeshëm efikasitetin në transaksione.
Pavarësisht përfitimeve të mundshme, skepticizmi qytetar mbetet i lartë. Analistët paralajmërojnë se nëse qeveria nuk arrin të adresojë frikën e njerëzve, procesi i integrimit mund të kthehet në një çështje të ndjeshme elektorale, duke rritur ndjeshmërinë politike dhe forcën e lëvizjeve euroskeptike.